ในชีวิตของเรานั้นจะมีสักกี่คนที่หวังดีต่อเรา
คอยดูแล แนะนำแนวทาง สั่งสอน หรือคอยตักเตือนเมื่อเราทำผิด
แม้ว่าจะมีสักน้อยคนแต่คงจะมีบุคคลหนึ่งที่เรารู้จักตั้งแต่ลืมตาดูโลก
ผู้ที่ให้กำเนิด ผู้ที่คอยเลี้ยงดูเราให้เติบใหญ่ขึ้นมา นั่นก็คือพ่อ
ฉันอาศัยอยู่กับพ่อมาตั้งแต่เด็ก เติบโตจากการเลี้ยงดูของพ่อ
พ่อของฉันเป็นผู้ที่คอยดูแลในทุกๆเรื่องที่เกี่ยวกับฉัน ทั้งเรื่องในชีวิตประจำวัน
และในเรื่องความรู้สึกนึกคิดต่างๆที่ท่านมักจะคอยชี้แนะในบางเรื่องที่ฉันขาดตกบกพร่องไป
เรื่องที่ฉันไม่เคยรู้ หรือเรื่องที่เป็นประสบการณ์ที่ท่านเคยไปพบเจอมามากมาย
ซึ่งในหลายๆเรื่องนั้นก็เป็นประโยชน์ต่อฉันมาก
หรือแม้แต่บางเรื่องที่อาจดูไม่สำคัญสักเท่าไหร่แต่เมื่อต้องเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์เหล่านั้นก็จะนึกถึงคำพูดของพ่อทันที
พ่อจะคอนเตือนเมื่อฉันทำผิด ไม่ว่าเรื่องจะเล็กหรือใหญ่เพียงไหนแต่ท่านก็ไม่มองข้าม
จนบางครั้งอาจจะมีความคิดที่ขัดแย้งกันบาง หรือไม่เข้าใจกัน
แต่ท้ายสุดแล้วท่านก็จะพยายามที่จะพูดเราเข้าใจในความคิดของท่านเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดกัน
ในบางครั้งหลังจากที่ฉันกลับจากการไปโรงเรียนแล้วรู้สึกเหนื่อยก็จะมีพ่อคอยรับฟังเรื่องที่อยากมีที่ปรึกษา
ฉันจึงรู้สึกว่าพ่อเป็นเหมือนบุคคลที่ฉันมักจะนึกถึงอยู่ตลอดเวลา
แม้ว่าสักวันใดวันหนึ่งที่อาจจะแยะจากและไม่ได้อยู่กับพ่อไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆก็ตาม
แต่ฉันก็ยังรักพ่อ เคารพและนึกถึงท่านเสมอ